خلاصه کتاب What I Talk About When I Talk About Running

کتاب What I Talk About When I Talk About Running با یک زبان صمیمی خاطرات یک دونده­ نویسنده را از زبان خودش روایت می­کند و از تأثیرات دویدن بر سبک نوشتنش به گونه‌­ای حرف می­زند که گویی اگر دونده نبود، هیچ­گاه نمی­توانست نویسنده­ موفقی باشد.

موراکامی در کتاب از دو که حرف می­زنم از چه حرف می­زنم ، با نگاهی روشن، از احساسات و تفکرات درونی­‌اش صحبت می‌کند، از امور شخصی و برنامه­‌های روزمره‌­اش، از فلسفه­ زیستن و هر آنچه در سرش می­گذرد. خاطرات زیبا و شگفت­‌انگیزی که موراکامی از آن‌­ها می­گوید، بین زمان گذشته و آینده­ نویسنده در رفت‌­و­آمد است.

او از دنیایی می­گوید که با سرسختی و پایداری آن را ساخته است، از گام‌­هایی که برای حرکت به سمت اهداف خود برداشته و تکاپویی که یک جهان را به تکاپو وا داشته‌­است. او در بخشی از کتاب می­گوید: «کوشیده‌ام چکیده‌ افکارم را درباره دویدن و معنا و مفهوم آن از دید خود گردآوری کنم. کتابی است که در آن به تفکر در باب موضوعات مختلف پرداخته‌ام و خواسته‌ام این تفکرات به بیرون نیز درز پیدا کند.»

موراکامی اهل کمک­‌خواستن از کسی نیست، و به حرف هیچ­کس توجه نمی­کند تا مبادا سرعت او را برای رفتن به سمت جلو کم کند، محکم و استوار به سمت اهدافش حرکت می­کند و به تک‌­تک آن­ها می­رسد.

او عاشق دویدن است ؛روزی ۸ کیلیومتر می­دود و معتقد است با استقامت و پایداری که از دویدن آموخته می­تواند برای خلق آثارش انگیزه بگیرد. از ۳۰ سالگی و همزمان با شروع نویسندگی، دویدن را مانند یک دونده­ حرفه‌­ای آغاز کرده و بارها توانسته در مسابقات دو، رکورد­دار شود.

درباره کتاب What I Talk About When I Talk About Running

کتاب  What I Talk About When I Talk About Running در بردارنده­ نوشتارهای موراکامی بین سال­‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۶ درباره­ دویدن است که نویسنده از آن­ها تحت عنوان درس‌­های زندگی یاد می­کند. او رنج را بخش جدایی­‌ناپذیر زندگی می­داند و معتقد است وقتی هدف از رنجیدن را درک کنیم، زیستن آسان­تر خواهد شد. می­توان گفت کتاب از دو که حرف می­زنم، از چه حرف می­زنم در زمینه­ خودشناسی نوشته شده‌­است و لایه­‌های عمیق درونی و شخصی انسان را بررسی می­کند.

هاروکی موراکامی در حالی­‌که برای دوی مارتون نیویورک تمرین می­کند، تصمیم می­گیرد که از روند پیشرفت خود و افکاری که در ذهنش می­گذرد، یک گزارش خواندنی تهیه کند. نتیجه­ آن کتابی  می‌شود درباب وسواس‌­های فکری درهم‌ تنیده­‌اش از دویدن و نوشتن به نام What I Talk About When I Talk About Running که سرشار است از تفکراتی پویا و بصیرتی منحصر­به‌­فرد. او در بخش‌­هایی از کتاب از لحظات درخشان زندگی­‌اش، مانند لحظه‌­ای که برای نخستین بار تصمیم گرفت نویسنده شود، صحبت می­کند و می­بینیم که بینش فلسفی او چگونه اثری غنی و منحصربه‌فرد خلق می­کند.  

کتاب «از دو که حرف می­زنم از چه حرف می­زنم» درواقع با هدف نشان­‌دادن تلاش انسان برای غلبه بر ضعف­‌های درونی­‌اش نوشته شده­‌است.  نویسنده سعی کرده که از دغدغه‌­ها و مسائل ذهنی‌­اش با مخاطب حرف بزند. این کتاب در ۹ فصل جداگانه بخش­‌های مختلف زندگی هاروکی موراکی را بیان می­کند و در نهایت با یک تقدیم‌­نامه به پایان می­رسد «این کتاب را به تمام دوندگانی که در جاده دیده‌ام- کسانی که ازشان جلو زده‌ام و کسانی که از من جلو زده‌اند- تقدیم می‌کنم. بدانید که بدون وجود شما، من هیچ وقت نمی‌توانستم به دویدن ادامه دهم.»

روزنامه‌­ی پلین دیلر (The Plain Dealer) درباره­ کتاب می­گوید: «پرتره‌­ای جذاب از تفکرات ذهن موراکامی و جادوی قلمش که روی صفحه‌­های کتاب آمده‌­است.»