کتاب "دیدن" نوشته‌ی ژوزه ساراماگو، رمانی فلسفی و نمادین است که با طنزی تلخ و کنایه‌آمیز، مفاهیمی همچون قدرت، سیاست و اراده‌ی مردم را به چالش می‌کشد. داستان در پایتخت کشوری بی‌نام آغاز می‌شود، زمانی که در جریان انتخابات، اتفاق عجیبی رخ می‌دهد: اکثر مردم به صورت هماهنگ برگه‌های رأی خود را سفید تحویل می‌دهند. این حرکت، دولت را در شوک و وحشت فرو می‌برد و آن‌ها را به این فکر می‌اندازد که این اقدام، نوعی شورش خاموش و بی‌صدای مردم است.

دولت در واکنش، تلاش می‌کند با اعمال محدودیت‌ها، بازجویی‌های گسترده و حتی متهم کردن مردم به خیانت، کنترل اوضاع را به دست گیرد. اما این واکنش‌ها تنها بر شکاف بین دولت و مردم می‌افزاید و بی‌اعتمادی عمیق‌تری را ایجاد می‌کند. در میانه‌ی این هرج‌ومرج، رهبران کشور خود را در برابر یک بحران سیاسی بی‌سابقه می‌بینند: قدرت در دستان آن‌هاست، اما مردم از پیروی امتناع می‌کنند.

"دیدن" داستانی است درباره‌ی تقابل بین اقتدار و اراده‌ی جمعی، درباره‌ی مقاومت آرام اما موثر مردمی که حاضر نیستند کورکورانه از نظامی که به آن ایمان ندارند، پیروی کنند. ساراماگو در این اثر، همانند دیگر آثارش، با نثری پیچیده و در عین حال جذاب، مفاهیمی عمیق را مطرح می‌کند که خواننده را به تفکر و تأمل وا می‌دارد. این کتاب ادامه‌ای بر رمان معروف "کوری" است و به نوعی واکنش مردم را در برابر ظلم و استبداد به تصویر می‌کشد.