افسانه سیسیفوس نوشته‌ی آلبر کامو، یک اثر فلسفی است که به بررسی مفهوم عبث بودن زندگی و تلاش انسانی می‌پردازد. در این مقاله، کامو از افسانه‌ی سیسیفوس، پادشاهی که به دلیل فریبکاری‌هایش مجازات می‌شود و باید سنگی بزرگ را به بالای کوه بغلتاند، استفاده می‌کند. هر بار که او به بالای کوه می‌رسد، سنگ به پایین برمی‌گردد و او باید دوباره از نو شروع کند.

کامو با استفاده از این تمثیل، به بررسی مسائل وجودی می‌پردازد و مفهوم "عبث" را مطرح می‌کند. او استدلال می‌کند که زندگی انسان به‌طور طبیعی بی‌معنی و ناامیدکننده است، اما این به معنای ناامیدی نیست. بلکه، او می‌گوید که باید در قبول عبث بودن زندگی و تلاش مستمر خود، معنا و ارزش ایجاد کنیم.

این اثر به‌ویژه بر اهمیت مقاومت در برابر بی‌معنایی و ایجاد معنا از طریق عمل و سرسختی تأکید دارد. کامو به خوانندگان یادآوری می‌کند که با وجود چالش‌ها و تکرار بی‌پایان، می‌توان به زندگی ادامه داد و با روحیه‌ای مثبت و فعال به جلو حرکت کرد. افسانه سیسیفوس به‌عنوان یکی از آثار کلیدی فلسفه‌ی مدرن و وجودی، همچنان الهام‌بخش و چالش‌برانگیز برای تفکر درباره‌ی زندگی و معناست.