آیشمان در اورشلیم، نوشته حنه آرنت، یک تحلیل عمیق از محاکمه آیشمان، یکی از مسئولان اصلی هولوکاست، در سال ۱۹۶۱ است. آرنت در این اثر مفهوم «شر عادی» را مطرح می‌کند و نشان می‌دهد که آیشمان نه به عنوان یک فرد شرور، بلکه به عنوان یک بوروکرات عادی و پیرو دستورات عمل می‌کرد. او به بررسی ساختارهای اجتماعی و سیاسی می‌پردازد که منجر به جنایات علیه بشریت شدند و پرسش‌هایی درباره مسئولیت فردی و اخلاق در شرایط بحرانی را مطرح می‌کند. این کتاب تأملاتی درباره‌ی توانایی انسان در ارتکاب اعمال شنیع و همچنین ضرورت فهم تاریخ و پیامدهای آن برای آینده را ارائه می‌دهد. آرنت با تکیه بر شواهد و تحلیل‌های دقیق، نگاهی انتقادی به روندهای قدرت و تأثیر آن بر رفتار انسانی دارد.