«نظریه پلی‌واگال در درمان» نوشته استیون پورج و همکارانش به بررسی تأثیرات نظریه پلی‌واگال بر شیوه‌های درمانی می‌پردازد. این کتاب بینش‌هایی دربارهٔ چگونگی بهبود درمان سلامت روان از طریق درک سیستم عصبی خودکار ارائه می‌دهد. پورج مفهوم عصب واگ و نقش آن در تنظیم عاطفی، ارتباط اجتماعی و واکنش بدن به استرس و تروما را معرفی می‌کند.

نویسندگان به بررسی رویکردهای درمانی مختلفی می‌پردازند که می‌تواند از نظریه پلی‌واگال بهره‌برداری کند، از جمله تکنیک‌هایی که ایمنی، ارتباط و تاب‌آوری را در مراجعان تقویت می‌کند. آن‌ها بر اهمیت ایجاد یک محیط درمانی امن که حس آسیب‌پذیری و اعتماد را پرورش دهد، تأکید می‌کنند. از طریق مطالعات موردی و کاربردهای عملی، کتاب نشان می‌دهد که چگونه درمانگران می‌توانند اصول پلی‌واگال را در کار خود ادغام کنند تا نتایج بهتری برای مراجعان مبتلا به تروما و اختلالات عاطفی به ارمغان آورند.

در کل، «نظریه پلی‌واگال در درمان» به عنوان منبعی ارزشمند برای حرفه‌ای‌های سلامت روان شناخته می‌شود که به دنبال عمیق‌تر کردن درک خود از واکنش‌های فیزیولوژیکی بدن و به‌کارگیری این دانش برای بهبود اثربخشی درمان هستند.