«عشق در زمان وبا» نوشته گابریل گارسیا مارکز، رمانی عاشقانه و فلسفی است که داستان عشق طولانی و پیچیده‌ی فلورنتینو آریزا و Fermina Daza را روایت می‌کند. این داستان در اوایل قرن بیستم در یک شهر کارائیبی جریان دارد و به بررسی موضوعاتی چون عشق، انتظار و پیری می‌پردازد.

فلورنتینو از نوجوانی به Fermina عشق می‌ورزد، اما او با یک مرد دیگر ازدواج می‌کند. در حالی که فلورنتینو تمام عمر خود را به انتظار او می‌گذراند، زندگی و تجربه‌های مختلفی را پشت سر می‌گذارد. داستان به مرور زمان و تغییرات در زندگی شخصیت‌ها می‌پردازد و همچنین تأثیرات اجتماعی و سیاسی بر جامعه را مورد بررسی قرار می‌دهد.

«عشق در زمان وبا» به خاطر نثر شاعرانه و توصیف‌های زنده‌اش مشهور است و پیام‌های عمیق دربارهٔ عشق، وفاداری و مفهوم زندگی را منتقل می‌کند. این کتاب یکی از آثار برجسته مارکز و ادبیات لاتین آمریکا به شمار می‌رود.