شب‌های مدان (Le serate di Médan) مجموعه داستان‌هایی است که در سال ۱۸۸۰ منتشر شد و توسط شش نویسنده برجسته از جمله امیل زولا، گای دو موپاسان، ژرژ اوه‌نت و دیگر نویسندگان طبیعت‌گرا نوشته شد. این مجموعه نام خود را از ملک زولا در مدان گرفته است، جایی که نویسندگان اغلب دور هم جمع می‌شدند تا درباره ادبیات و واقع‌گرایی بحث کنند.

هر یک از داستان‌های این مجموعه به سبک طبیعت‌گرایی نوشته شده‌اند و واقعیت‌های تلخ و گاه تلخ‌کامی‌های زندگی را بدون هیچ‌گونه تزیین و زیبا‌سازی به تصویر می‌کشند. موضوعات این داستان‌ها اغلب حول محور جنگ، فقر، و تناقض‌های اجتماعی می‌چرخد. شب‌های مدان به عنوان یک اثر شاخص در ادبیات طبیعت‌گرایی شناخته می‌شود و تأثیر بسزایی در توسعه این سبک ادبی داشته است.