طبیعت‌گرایی (El Naturalismo) یک جنبش ادبی و هنری است که در قرن نوزدهم توسط امیل زولا، نویسنده و نظریه‌پرداز برجسته فرانسوی، پایه‌گذاری و ترویج شد. این سبک بر مشاهده دقیق و علمی واقعیت‌های اجتماعی و طبیعی تأکید دارد و تلاش می‌کند زندگی انسان‌ها را بدون تزیین و اغراق به تصویر بکشد.

زولا در نظریات خود درباره طبیعت‌گرایی بر این باور بود که نویسنده باید همچون یک دانشمند عمل کند و شخصیت‌ها و شرایط آن‌ها را با دقت و جزئیات کامل تحلیل کند تا نشان دهد که چگونه وراثت و محیط بر رفتار و سرنوشت افراد تأثیر می‌گذارد. این جنبش اغلب به مسائلی چون فقر، بی‌عدالتی، و مبارزات طبقاتی می‌پردازد و بر نمایش واقعیت‌های تلخ و سخت زندگی تأکید دارد.

طبیعت‌گرایی نه تنها به عنوان یک سبک ادبی، بلکه به عنوان یک روش فکری و رویکرد به هنر شناخته می‌شود که تأثیرات عمیقی بر ادبیات و فرهنگ قرن نوزدهم و بیستم داشته است.