Decameron (به ایتالیایی: Decameron)، نوشته جیووانی بوکاچیو، یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین آثار ادبی قرون وسطی است که در قرن 14 نوشته شده است. این مجموعه داستانی شامل صد داستان است که به صورت مجموعی از روایت‌ها به دست آمده و در قالبی پیچیده و چند لایه به بررسی موضوعات مختلف انسانی و اجتماعی می‌پردازد.

داستان‌ها در Decameron توسط گروهی از جوانان در حالی که از بیماری طاعون در فلورانس پنهان شده‌اند، روایت می‌شود. این گروه به مدت ده روز در یک ویلای خارج از شهر می‌مانند و هر روز هر یک از آنها یک داستان روایت می‌کند. این داستان‌ها شامل داستان‌های عاشقانه، کمدی، درام و نقد اجتماعی هستند و به شکل زنده و گاه طنزآلود به بررسی موضوعات مختلف می‌پردازند.

Decameron به خاطر تنوع و عمق داستان‌هایش، همچنین نثر زیبا و تحلیل‌های اجتماعی و انسانی، به عنوان یکی از آثار کلاسیک برجسته در ادبیات ایتالیایی و جهانی شناخته می‌شود. این کتاب نمایانگر نبوغ بوکاچیو در هنر داستان‌گویی و توانایی او در نمایش پیچیدگی‌های زندگی انسانی و اجتماعی است.