سخن بگو، حافظه (به پرتغالی: Fala, Memória)، عنوان نسخه پرتغالی زندگی‌نامه ولادیمیر نابوکف است که به خاطرات دوران کودکی و جوانی او می‌پردازد. این اثر که ابتدا در سال 1951 منتشر شد، داستان زندگی نابوکف از دوران کودکی‌اش در روسیه تا سال‌های مهاجرت به اروپا و آمریکا را روایت می‌کند.

در سخن بگو، حافظه، نابوکف با نثری شاعرانه و جادویی، خاطرات خود از خانواده، دوستان و محیط‌های زندگی مختلف را بازگو می‌کند. او به زیبایی زندگی در روسیه پیش از انقلاب، دوران تحصیل در انگلستان، و زندگی در تبعید را به تصویر می‌کشد. نابوکف به جزئیات دقیق و احساسات ظریف توجه ویژه‌ای دارد و حس نوستالژی و دلتنگی برای گذشته را به شکلی هنرمندانه در سراسر کتاب منعکس می‌کند.

این کتاب به دلیل قدرت نوشتاری نابوکف و نگاه عمیق او به خاطرات و گذر زمان، به عنوان یکی از بهترین آثار اتوبیوگرافی در ادبیات جهان شناخته می‌شود. سخن بگو، حافظه تنها یک زندگی‌نامه نیست؛ بلکه سفری به گذشته، پر از احساسات و لحظاتی است که نابوکف با آن‌ها زیسته و آن‌ها را بازآفرینی کرده است.