هدیه، رمانی از ولادیمیر نابوکف، که ابتدا در سال 1938 منتشر شد، یکی از آخرین آثار او به زبان روسی است. این کتاب داستان زندگی یک نویسنده جوان روس به نام فئودور گودونوف چرینتسف را روایت می‌کند که در تبعید در برلین به سر می‌برد. هدیه به بررسی موضوعاتی چون هویت، هنر و تبعید می‌پردازد و سرشار از ارجاعات ادبی، فلسفی و تاریخی است.

نابوکف با نثری پیچیده و غنی، به بررسی زندگی و خلاقیت ادبی فئودور پرداخته و به طور همزمان، نقدی بر ادبیات روسی و به ویژه نویسندگان قرن نوزدهم، از جمله چرنیشفسکی، ارائه می‌دهد. در واقع، هدیه یک ادای احترام به میراث ادبی روسیه است، در حالی که نابوکف به طور همزمان سبک نوشتاری منحصر به فرد خود را نیز به نمایش می‌گذارد.

این رمان به خاطر عمق فکری و ساختار چندلایه‌اش، یکی از مهم‌ترین آثار نابوکف به شمار می‌آید و به بررسی عمیق هنر، نویسندگی و زندگی در تبعید می‌پردازد.