"دوبلینرها" مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه اثر جیمز جویس است که برای اولین بار در سال 1914 منتشر شد. این اثر برجسته، تصویری زنده از دبلین اوایل قرن بیستم و ساکنان آن ارائه می‌دهد. از طریق مجموعه‌ای از داستان‌های به‌هم‌پیوسته، جویس به بررسی دقیق زندگی‌های روزمره مردم دبلین پرداخته و پیچیدگی‌های تجربیات اجتماعی و شخصی آن‌ها را به تصویر می‌کشد.

این مجموعه به خاطر توصیف‌های دقیق و واقعی از زندگی روزمره، با موضوعاتی از جمله مبارزه‌های شخصی، محدودیت‌های اجتماعی، و تجربه‌های روشنفکری شناخته شده است. هر داستان در "دوبلینرها" با استفاده از زبان، واقع‌گرایی و نمادگرایی استادانه جویس، وضعیت‌های روانی و احساسی شخصیت‌هایش را منعکس می‌کند.

داستان‌های کلیدی در این مجموعه شامل "مرده‌ها" است که اغلب به‌عنوان یک شاهکار شناخته می‌شود و موضوعاتی از جمله زندگی، مرگ، و هویت را از طریق یک گردهمایی اجتماعی به‌ظاهر معمولی بررسی می‌کند. به‌طور کلی، "دوبلینرها" به خاطر تکنیک‌های نوآورانه روایت و بینش‌های عمیق به وضعیت انسانی، به‌عنوان یکی از آثار اصلی ادبیات مدرن و بررسی دقیق بافت اجتماعی دبلین شناخته می‌شود.